Evert Treur.

Foto van het gehele gezin:

• Achter:
  Cornelis  (15 jr) - Daan (13jr) - Jaantje (14jr) - Dirk (12jr) - Evert (17jr)
• Midden:
  Jacob (19jr) - Cornelia (23jr) - Marinus (7jr) - Christien (24jr) - Jan (20jr)
• Voor:
  Gerrit (22jr) - Eeltje (26jr) - Evert Treur (53jr) - Treur-Gentenaar (50jr) - Reinier (27jr) - Aagje (25jr)

Evert  is de 1^e zoon en 2^e kind uit het huwelijk van Reinier Treur en Aagje Kwakernaak en geb. 30-12-1853 Aarlanderveen. Als Evert 13 jaar is, verhuizen zijn ouders naar Mijdrecht (1866).

Na zijn huwelijk op 16-5-1879 te Wilnis met Margaretha Kristina Gentenaar vestigt Evert zich met zijn vrouw op een boerderij in Wilnis. Deze stond tegenover de Hervormde Kerk en is afgebroken in verband met de aanleg van een provinciale weg. Hij laat dan een boerderij bouwen op het adres Molenland 8 te Mijdrecht. Zij verhuizen 1886 naar dat adres. Evert heeft daar gewerkt en  gewoond tot zijn overlijden op de dag van zijn 68^e verjaardag, 30 december 1921. In hun huwelijk worden hen 15 kinderen geboren, waarvan 1 kind op de leeftijd van één jaar overlijdt.

De laatste foto is de oudst bekende foto van de boerderij. De boerderij wordt thans (2011) nog bewoond door kleindochter Stien (Kristina)Treur, dochter  van Dirk Treur. Haar broer Evert(ongehuwd) werkt tot zijn overlijden op deze boerderij.

ET: ’Wat ik mij van mijn opa herinner, is dat hij altijd bij de kachel zat, zo’n platenkachel,  daar kon je je voeten op zetten. Hij heeft een goed leven gehad  op ’t end. Hij had 3 jongens thuis, die deden al het werk. Hij kon dat heel goed regelen. Daan, Dirk en Evert die waren thuis, 3 grote kerels. Mijn eigen vader had nog een daggeldertje, die moesten samen 22 koeien melken en bij opa deden ze dat met z’n drieën.  En opa kwam kijken of het goed ging. 

Hij is ouderling geweest in de Hervormde kerk van Mijdrecht, onder andere onder ds. J.G. Woelderink 

Ik kan me ds. Woelderink niet meer herinneren, ik weet nog wel dat Evert Treur als oud-ouderling in het hoekje van de ouderlingenbank zat. Zij gingen altijd met paard en tentwagentje naar de kerk. Toen hij ouderling was, haalde hij de hoge hoed altijd bij Broere op, die op het dorp woonde.  Toen hij is overleden, hij was 68 jaar, waarschijnlijk aan longontsteking,  heeft mijn vader mij meegenomen naar Molenland om de overledene te zien. Ome Evert (toen 21 jr.gt) deed het gordijn van de  bedstee opzij en toen konden we hem zien liggen. Ik was toen 8 jaar oud. Van de begrafenis weet ik niets, daar ben ik dan ook niet geweest, denk ik. Toen ik ongeveer 7 jaar was en griep had en op bed lag is ds. Langhout nog op ziekenbezoek geweest. Wat ik me nog herinner is dat hij tegen me zei: dat ik om een nieuw hartje moest vragen’. 

Na zijn overlijden in 1921, trouwde zoon  Evert in 1923, zoon Daan in 1924 en heeft zoon Dirk het boerenbedrijf voortgezet, hij trouwde in 1926.

ET: ’Zijn vrouw, M.G. Treur-Gentenaar, mijn grootmoeder, de weduwe, is de laatste jaren bij haar schoonzoon, Janus Spelt, Oosterlandweg in Mijdrecht in huis geweest, ze had daar een voorkamer, zij overleed op 10-8-1926 en is 73 geworden. Zij kon altijd nogal opscheppen, dan zei opa: ‘ja ja, maar zo was het niet Chrisje’.  Ze kon het nog wel eens een beetje aandikken. Verder is er weinig vanuit gegaan en van haar ook niet.’

ET: ‘Zijn zoons hadden allemaal wel een gouden horloge, dat hadden ze wel. Dat hoort erbij, als je dat niet had, had je helemaal niks, dat had je in die tijd. Als je geen goud horloge had, dan was je geen boerenzoon. Oude ds. Joh.van der Poel had het niet, ik heb het nooit gelezen in z’n boeken.(lach)    Die had alleen een oude pet. Meer klep als pet.

Een broer van  vader Evert: Ome Dirk in Alphen was goudsmid, daar werden ze kennelijk wel gekocht.’