Reinier Treur.

Reinier is het 6^e kind en de 3^e zoon van Reijnier Treur en Aagje Kwakernaak en is geboren in Oudshoorn op 29-5-1863.  Reinier Treur huwt 5-5-1893 met Cornelia Sohl geb 19-5-1868 en wonen op een boerderij aan de Veldweg  tussen Mijdrecht en Waverveen.  Cornelia Sohl is een dochter van bakker Sohl van het dorp Mijdrecht. Reinier Treur en Cornelia, behoren tot de afgescheidenen. Cornelia Sohl was een vrouw, die de Heere vreesde. 

Zij kerken zo mogelijk ook in Zeist bij ds. Van Reenen en ds. Roelofsen in plm 1910/20,  waar zij ook hun kinderen laten dopen.

Het echtpaar heeft 3 zoons, te weten Reinier, Jan en Johannes. Reinier is kaashandelaar in Bodegraven, welgesteld, huwt met Elizabeth Spijker en hebben geen kinderen. Jan is nooit gehuwd geweest en woont op de ouderlijke boerderij en renteniert later in Zeist bij zijn zus Cornelia Huisman-Treur, die jong weduwe is en ook in de Emmastraat (33) woont. Zij woont in het zelfde pand, waar ook Johannes Treur zijn kaasgroothandel heeft.  Zij woont als weduwe met haar broer Jan, zojuist genoemd, in het achterste gedeelte van de woning en Johannes met zijn vrouw Johanna Visser woont voor.  Jan komt in die tijd wekelijks bij Evert Treur 1913, die in dezelfde Emmastraat (3) woont, een avondje praten. Een boekje met spreuken van ds. Joh. van der Poel uit Ede bijvoorbeeld doorspreken met elkaar. Eenvoudige en eerlijke man. Hij drukt het wel zo uit:  ‘Evert, ik ben niet rijk geworden van het vele verdienen, maar van het weinige uitgeven.’

ET: ‘Jan voerde zijn koeien ‘s winters niet of nauwelijks bij met krachtvoer. De reden die Jan daarvoor had was’: ‘De meelboer blij, de koe blij, en Jan is zijn centen kwijt.’ Evert Treur 1913 zei dan: ‘je kon in het voorjaar als de koeien naar buiten gingen,  je jas wel aan de schonken van de koeien hangen, zo mager waren die koetjes.’

Johannes tenslotte huwt Johanna Visser, zij hebben geen kinderen, dat de man daartoe niet in staat is, verzwijgt hij voor zijn aanstaande vrouw, de consequenties waren er naar in het huwelijk. Johannes heeft jaren lang suikerziekte, raakt in 1979 in coma en overlijdt. Johanna Visser trouwt nog met Steven Kuipers uit Kampen en beleeft met hem nog  plm.15 andere huwelijksjaren.   

Johannes is zeer goed op de hoogte met het brede familieleven, daar leeft hij in, ook spreekt hij altijd zeer vrijmoedig over de Heere en zijn dienst. Johannes Treur is een kleine 40 jaar diaken geweest in de Gereformeerde Gemeente van Zeist.  In de jaren 1950 gaat Gerrit (1940)  op vrije schooldagen wel eens mee met Oom Jo naar de Bodegraafse kaasmarkt, die altijd op dinsdag is. Er komen daar wel 150 boeren met hun paard en wagen de kaas aanvoeren in hun kaasbrikken, zoals die wagens heten. Begin jaren vijftig komen er alleen brikken, eind jaren vijftig  komen de boeren al steeds meer met een auto met kazen naar de markt. De boeren komen uit de verre omstreken, zelfs  boer Winkel uit Mijdrecht gaat regelmatig naar Bodegraven. Hoewel je in Woerden op woensdag ook een kaasmarkt hebt.  Bodegraven stond iets hoger aangeschreven. 

Als ik in de zomervakantie in Mijdrecht, bij mijn grootmoeder van moederszijde logeerde, ging ik met boer Winkel met paard en kaasbrik mee om de kaas in Bodegraven te ‘marten’. 

De staljongens brengen de paarden naar grote stallen om ze na de lange reis wat te laten eten en drinken  en om daar het einde van de markt af te wachten. Vooral de wat wildere paarden zorgen altijd voor spanning en sensatie en trekken veel belangstelling van het publiek  Om 9 uur begint de markt en komen  de mannen in witte jassen,  de groothandelaren, de kaaskopers, ook de broers  Johannes en Reinier Treur. Met een kaasboor van de kazen proeven, ruiken en met handjeklap bieden en loven om tot een prijs te komen. Johannes laat de kaas bij het kaaspakhuis van zijn broer Reinier wegen en rekent met de boeren af. Johannes neemt een auto vol kaas mee naar Zeist en laat de rest nazenden.