Annigje Treur.

Annigje Treur is het 7^e kind en de 4^e dochter van Reijnier Treur en Aagje Kwakernaak  en is geboren op 30-7-1866 te Mijdrecht. Zij huwt 9-11-1888 met veehouder Gijsbert Eikelenboom geb 1-3-1864 te Papekop.  ET: ’Ik heb bij Piet Eikelenboom gediend (een neef van Gijs) en daar kwam Gijs Eikelenboom elke dag langs fietsen. Aan het stuur van zijn fiets hing een zwart fluwelen tasje met een koord eraan en vier rode kwastjes onderaan, dat had hij altijd aan zijn fiets hangen.

Grote sigaar aan, en zwart pakje aan, alle dagen zag je hem fietsen. Hij rentenierde al vroeg, hij had een  boerderij en die verhuurde hij aan zijn zoon Arie Eijkelenboom, die was getrouwd met Klaasje Hoogendoorn, een nichtje van moeder (Marrigje Hoogendoorn 1889). Gijs Eijkelenboom woonde  in een huisje er naast, ze gaven weinig  uit, het leven kostte haast niets. Arie Eikelenboom woonde tussen Mijdrecht en Uithoorn, rechts van de Provincialeweg op een wegje dat dood liep. Arie woonde op het eind, je moest altijd bij Arie keren. Ik had niets te keren, ik had een oude fiets.’ (lach)

Zij hadden 4 dochters en 1 zoon.

ET: ‘Gerard den Hertog uit Mijdrecht trouwt met een dochter van Gijs Eijkelenboom, Douwe Brouwer op Urk  en Dirk den Hertog trouwen ook met een dochter van Gijs Eijkelenboom Gerard is de man van een paar centen. Dirk heeft nooit wat gehad en Douwe Brouwer ook niet.  Gerard heeft die kettingkastenfabriek gehad en daar is hij mee opgekomen.  Heeft een kerkje (Ger.Gem.Mijdrecht)  gebouwd.  Dirk ging met textiel langs de deur.  Ik heb eens een leesdienst meegemaakt van Gerard den Hertog. Hij had een heel kort preekje van Floor, hij zei, we nemen er nog eentje.   Ds.  Griethuijzen, de hervormde predikant van het dorp Mijdrecht,  woonde naast het kerkje van de Gereformeerde Gemeente en als er dan door de week een dominee was wezen preken, vroeg ‘ie aan de jongens die uit het kerkje kwamen: en leek die nog een beetje op ds. Smytegelt? Het was een aparte man, ik heb hem later nog eens geschreven toen hij in Waspik woonde, maar ik heb nooit wat teruggehoord.

Griethuijzen is gestorven in Waspik, daar heeft hij bijstand in pastoraat gedaan. Toch kregen wij nog Hellenbroek van hem, en hij verklaarde dat wel hoor, wij hadden helemaal Hellenbroek.  Het is de laatste bonder geweest. Hij heeft ons nog getrouwd en toen ik pas getrouwd was heb ik hem nog een keer op een station ontmoet. Ik zeg: ‘Hoe gaat het met u dominee?’  Hij zegt: ‘Onkruid vergaat niet.’ ‘Het was een rare kerel joh. Ik dacht later, je hebt gelijk, het wordt in busselen gebonden en verbrand. Het was een eigenaardige man.’

De familie Den Hertog is begin jaren ‘50 na de kwestie ds. R. Kok in zijn geheel overgegaan naar de Chr. Geref. Kerk. Het is nu geen Bewaar het Pand gemeente meer! Enkele leden blijven behoren bij de Gereformeerde Gemeente en er wordt later op initiatief van ouderling Staat een nieuwe kerk gebouwd.

Gijsbert Eikelenboom, ook een zwager van Reinier Treur en Cornelia Sohl, is Pauweriaan. Die zijn er nogal wat in die dagen, als ds. Paauwe in Utrecht preekt, is het treintje van Mijdrecht via Breukelen naar Utrecht vol met het zwarte volk.  Er is ook altijd een dove man bij, en als hem gezegd wordt: waarom ga je er heen,  je verstaat hem toch niet, zei de man altijd: ‘o, als ik hem maar gezien heb.’   Zo’n treinrit is op zichzelf al een belevenis. Dat weten we nog uit eigen ondervinding. Een boemeltreintje, een stoomlocomotief, van Uithoorn naar Breukelen v.v., dat stopt in Mijdrecht en Wilnis. Het is overstappen in Breukelen. De stoomlocomotief moet, voor de terugreis, in Breukelen water innemen. De locomotief wordt afgekoppeld en naar de toevoerplaats van water gerangeerd en na te zijn gevuld weer voor de rijtuigen geplaatst. In Breukelen stappen we over op de trein van Amsterdam naar Utrecht. Dit nam, al met al, heel wat tijd in beslag.

ET: ‘Gijsbert is Pauweriaan, maar als zijn vrouw overlijdt, gelooft hij wel dat ze boven is. Het is een vrouw die altijd in de bekommering geleefd heeft, maar dàt moest die wel geloven.’

ET: ‘Antje(Annigje) werkte zelf erg weinig, maar wist wel te commanderen, zette iedereen aan het werk.’

Annigje is overleden 30-4-1944 in Mijdrecht 78 jr. Haar man overleed 12-5-1954 te Mijdrecht 90 jr